1. Wat is een trauma

De definitie van trauma is: blootstelling aan of het meemaken van één of meer schokkende gebeurtenissen. Binnen de GGZ-richtlijnen wordt ervan uitgegaan dat zo’n schokkende gebeurtenis gaat over een feitelijke of dreigende dood, ernstige verwonding of seksueel geweld. Naast het zelf meegemaakt te hebben, kan je ook getuige zijn geweest of kan een naast familielid of goede vriend(in) het zijn overkomen. Ook beroepsmatig (bijvoorbeeld als je werkt voor de politie, brandweer of ambulance) kan het zijn dat je herhaaldelijk of extreem blootgesteld bent aan vreselijke details van gebeurtenissen waar na je klachten ontwikkeld hebt. Het trauma is dus de gebeurtenis zelf. Het kan ook zijn dat er een stapeling is van nare ervaringen die leiden tot klachten in het heden. Hoewel bijvoorbeeld pestervaringen, een nare echtscheiding, het overlijden van een dierbaar persoon aan een ziekte volgens de DSM-5 niet zozeer vallen onder wat wordt beschreven als een trauma, zien we wel degelijk dat ook deze schokkende gebeurtenissen kunnen leiden tot klachten.

Er wordt vaak gesproken van enkelvoudig trauma (trauma type I) of meervoudig trauma (trauma type II).
Een enkelvoudig trauma is een eenmalige traumatische ervaring. Als er sprake is van meerdere traumatische ervaringen gedurende langere tijd dan spreken we van een meervoudig trauma. Dit staat voor chronische, zich herhalende nare gebeurtenissen, zoals herhaaldelijk seksueel misbruik, mishandeling, huiselijk geweld.